جعبهی جواهرات ایرانیان پیشاصفوی

جعبهی جواهرات ایرانیان پیشاصفوی
اشیاء در دست ما کارکردهای متفاوتی دارند. برخی ابزار انجام کاری هستند و بعضی هم برای زینت و زیبایی استفاده میشوند. اما این اشیاء خاص ممکن است معانیای عمیقتر از موادی که در آنها استفاده میشود داشته باشند. ما در گردنبندهای خودمان، عکس عزیزانمان را میگذاریم یا وقتی به حلقهی ازدواجمان نگاه میکنیم، یاد پیمانی که با همسر خود بستهایم میافتیم. این مفاهیم، چیزهایی فراتر از جنس سنگ یا خلوص فلز این زیورآلات هستند.
زیورآلات معانی فرهنگی و مذهبی هم دارند. امروز نمادهایی مثل صلیب، فروهر یا شیر و خورشید را میتوان در زیورآلات مختلفی مشاهده کرد. وقتی کسی از این نمادها در اشیاء شخصی خودش که شاید بروز بیرونی هم دارند استفاده میکند، باور قلبی و چیزی که دوست دارد با آن شناخته بشود را نشان میدهد.
انگشترها، گردنبندها، دستبندها و در کل چیزهایی که امروز برای ما به عنوان زیورآلات قابل تصور هستند، توسط گذشتگان ما نیز استفاده میشدند. نگینها و انگشترها و مهرهایی که مردمان گذشته استفاده میکردند را میتوان برای بررسی جریانهای اعتقادی موجود مطالعه کرد.
تصویر اسلاید ۵ متعلق به یک نگین زینتی متعلق به حوالی قرن ششم هجری قمری است و در موزهی بریتانیا نگهداری میشود. روی آن نوشته شده: «نعم الولی علی» یعنی «علی، نیکوترین ولی است.» این عبارت در فضای اعتقادات شیعی فهمیده میشود و نشاندهندهی باورهای صاحب آن است.
کتاب «موزهی جیبی ۳: گوهرهای ایمان در سرزمین ایران» جعبهی جواهرات ایرانیان پیشاصفوی است. در این کتاب تعدادی از نگینهای کشفشده معرفی شدهاند. آنها در حال حاضر در موزهها و مجموعههای دنیا نگهداری میشوند. بر روی آنها مضامینی با نام پیشوایان شیعه، توسل و اعتقاد به ولایت ایشان آمده است. کتاب موزهی جیبی ۳، کاری از نشر مسیر است.